ку́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ку́чнасць
Р. ку́чнасці
Д. ку́чнасці
В. ку́чнасць
Т. ку́чнасцю
М. ку́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ку́чнасць ж. ку́чность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць кучнага. Кучнасць артылерыйскага агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́чны, -ая, -ае.

Які харакгарызуецца густым размяшчэннем на невялікай тэрыторыі.

Кучныя ўсходы морквы.

К. палёт шроту.

|| наз. ку́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́чность ку́чнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)