куха́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. куха́рка куха́ркі
Р. куха́ркі куха́рак
Д. куха́рцы куха́ркам
В. куха́рку куха́рак
Т. куха́ркай
куха́ркаю		 куха́ркамі
М. куха́рцы куха́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куха́рка ж. куха́рка, повари́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куха́рка куха́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куха́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Работніца, якая гатуе стравы; паварыха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куха́рка ж. Köchin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кухарка

Том: 16, старонка: 253.

img/16/16-253_1286_Кухарка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ку́хар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто гатуе стравы; повар.

|| ж. куха́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. куха́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

повари́ха куха́рка, -кі ж., павары́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kuchta

ж. кухарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стряпу́ха разг. гаспады́ня, -ні ж., куха́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)