курсі́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. курсі́ў
Р. курсі́ву
Д. курсі́ву
В. курсі́ў
Т. курсі́вам
М. курсі́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

курсі́ў, -сіву, м.

Друкарскі нахілены ўправа шрыфт, падобны да рукапіснага почырку.

Выдзеліць цытату курсівам.

|| прым. курсі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

курсі́ў, -сі́ву м., тип. курси́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курсі́ў, ‑сіву, м.

Друкарскі нахільны шрыфт з напісаннем літар, падобным да рукапіснага.

[Ад лац. cursiva (litera) — скорапіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курсіў

т. 9, с. 51

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

курсі́ў м палігр Kursív f -, -en, Kursívschrift f -, -en;

курсі́вам in Kursív

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

курсі́ў

[фр. cursive, ад с.-лац. cursiva (littera) = скорапіс]

друкарскі шрыфт з нахілам, падобны на рукапісны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

курси́в типогр. курсі́ў, -сі́ву м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cursive [ˈkɜ:sɪv] n. рукапі́сны шрыфт; курсі́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

italics [ɪˈtælɪks] n. курсі́ў;

in italics курсі́вам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)