кура́нты, -аў.

Даўнейшая назва вежавага або насценнага гадзінніка, бой якога суправаджаецца музыкай.

Бой курантаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кура́нты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. кура́нты
Р. кура́нтаў
Д. кура́нтам
В. кура́нты
Т. кура́нтамі
М. кура́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кура́нты кура́нты, -таў ед. нет;

кремлёвские кура́нты крамлёўскія кура́нты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кура́нты ед. нет кура́нты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кура́нты, ‑аў; адз. няма.

Даўнейшая назва вежавага або насценнага гадзінніка, бой якога суправаджаецца музыкай, а таксама музычны механізм такога гадзінніка. Крамлёўскія куранты.

[Ад фр. courant — бягучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куранты,

старадаўняя назва вялікіх гадзіннікаў.

т. 9, с. 41

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Куранты»,

першыя расійскія рукапісныя газеты.

т. 9, с. 41

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Куранты»,

рукапісны зборнік кантаў і псальмаў.

т. 9, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кура́нты мн Glóckenspiel n -(e)s, -e; Túrm¦uhr mit Glóckenspiel n (гадзіннік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кура́нты

(фр. courante = бягучы)

вежавы або насценны гадзіннік з музыкай, а таксама музычны механізм у такім гадзінніку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)