купля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. купля́ю купля́ем
2-я ас. купля́еш купля́еце
3-я ас. купля́е купля́юць
Прошлы час
м. купля́ў купля́лі
ж. купля́ла
н. купля́ла
Загадны лад
2-я ас. купля́й купля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час купля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

купля́ць несов.

1. покупа́ть;

2. покупа́ть, подкупа́ть; разы́грывать; см. купі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да купіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купля́ць (in)kufen vt; besrgen vt, (käuflich) erwrben* vt;

купля́ць у крэды́т auf Krdit kufen;

купля́ць на ра́ты [у растэрміно́ўку] auf Rten [auf bzahlung, auf Tilzahlung] kufen;

купля́ць у ро́зніцу [ураздро́б] über den inzelhandel bezehen*;

купля́ць гу́ртам [о́птам] über den Grßhandel bezehen*; en gros [ã´gro:] kufen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

купляць, набіраць, спраўляць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

купі́ць, куплю́, ку́піш, ку́піць; ку́плены; зак.

1. каго-што. Набыць за грошы ці за іншыя каштоўнасці.

К. кнігу.

На базары розуму не купіш (прыказка).

2. каго (што). Схіліць на свой бок подкупам, абяцаннямі і пад.; падкупіць.

Справядлівага чалавека не к.

|| незак. купля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ку́пля, -і, ж. (да 1 знач.) і купля́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

купля́цца несов., страд. покупа́ться; см. купля́ць1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покупа́тьI несов. (к купи́ть) купля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фундзі́ць, -джу́, -дзі́ш, -дзі́ць; -дзі́м, -дзіце́, -дзя́ць; незак., што (разм.).

Частаваць каго-н., купляць што-н. каму-н. у падарунак.

Ф. марожанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налята́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. гл. наляцець.

2. заг. налята́й(це). Ужыв. як запрашэнне хутчэй што-н. браць, купляць (разм.).

Налятайце, дзеці, на пачастункі!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)