купа́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
купа́льскі |
купа́льская |
купа́льскае |
купа́льскія |
| Р. |
купа́льскага |
купа́льскай
купа́льскае |
купа́льскага |
купа́льскіх |
| Д. |
купа́льскаму |
купа́льскай |
купа́льскаму |
купа́льскім |
| В. |
купа́льскі (неадуш.)
купа́льскага (адуш.) |
купа́льскую |
купа́льскае |
купа́льскія (неадуш.)
купа́льскіх (адуш.) |
| Т. |
купа́льскім |
купа́льскай
купа́льскаю |
купа́льскім |
купа́льскімі |
| М. |
купа́льскім |
купа́льскай |
купа́льскім |
купа́льскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
купа́льскі этн. купа́льский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
купа́льскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да купалля, да абрадаў, звязаных з гэтым святам. Купальская ноч. Купальскія абрады. □ Шчасця купальскую кветку У Пушчы дзяды шукалі. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Купа́лле, -я, н. (з вялікай літары).
Старажытнае свята летняга сонцастаяння ва ўсходніх славян, якое святкуецца ў ноч на 7 ліпеня (24 чэрвеня па старым стылі).
|| прым. купа́льскі, -ая, -ае.
Купальская ноч.
Купальская кветка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вясно́ва-купа́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вясно́ва-купа́льскі |
вясно́ва-купа́льская |
вясно́ва-купа́льскае |
вясно́ва-купа́льскія |
| Р. |
вясно́ва-купа́льскага |
вясно́ва-купа́льскай
вясно́ва-купа́льскае |
вясно́ва-купа́льскага |
вясно́ва-купа́льскіх |
| Д. |
вясно́ва-купа́льскаму |
вясно́ва-купа́льскай |
вясно́ва-купа́льскаму |
вясно́ва-купа́льскім |
| В. |
вясно́ва-купа́льскі (неадуш.)
вясно́ва-купа́льскага (адуш.) |
вясно́ва-купа́льскую |
вясно́ва-купа́льскае |
вясно́ва-купа́льскія (неадуш.)
вясно́ва-купа́льскіх (адуш.) |
| Т. |
вясно́ва-купа́льскім |
вясно́ва-купа́льскай
вясно́ва-купа́льскаю |
вясно́ва-купа́льскім |
вясно́ва-купа́льскімі |
| М. |
вясно́ва-купа́льскім |
вясно́ва-купа́льскай |
вясно́ва-купа́льскім |
вясно́ва-купа́льскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Купальскі Я., гл. Купала Я.
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
купа́льский этн. купа́льскі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВАРАНО́ВІЧ Васіль Васілевіч
(н. 2.2.1945, г. п. Лельчыцы Гомельскай вобл.),
бел. танцоўшчык, балетмайстар. Засл. дз. маст. Беларусі (1989). Скончыў Бел. харэагр. вучылішча (1974). Удасканальваў майстэрства ў І.Майсеева. З 1963 танцоўшчык, у 1982—95 гал. балетмайстар Дзяржаўнага акадэмічнага народнага хору Рэспублікі Беларусь. Глыбокае веданне бел. танц. фальклору і беражлівае стаўленне да яго ўвасоблены ў лепшых пастаноўках Варановіча («Мяцеліца», «Полька з прысюдамі», «Таўкачы», «Вялікі купальскі карагод», «Руская субацея», «Украінская сюіта»).
т. 4, с. 5
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пе́сеннасць, ‑і, ж.
1. Напеўнасць, меладычнасць. Доўгі час вершы Уладзіміра Маякоўскага лічыліся пазбаўленымі музычнасці, але вось кампазітар Свірыдаў паклаў іх на музыку — і яны раптам выявілі прыхаваную ўнутраную песеннасць. «Полымя».
2. зб.; якая. Песні, песенныя мелодыі. Шырокі аб’ектывізм музыкі Глінкі, безумоўна, меў у сваёй аснове глыбокую сувязь з рускай народнай песеннасцю. «Звязда». На Палессі хоць і вядомы купальскі звычай, купальская песеннасць, але выступаюць яны тут непараўнальна слабей, чым на поўначы, у вадазборы Заходняй Дзвіны. Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЛІШЧ Міхаіл Андрэевіч
(7.11.1917, в. Заспа Рэчыцкага р-на Гомельскай вобл. — 9.5.1966),
бел. мастак тэатра і жывапісец. Скончыў Віцебскае маст. вучылішча (1938). Працаваў у Дзярж. т-ры оперы і балета Беларусі (1938—56). Сярод работ вылучаюцца дэкарацыі да опер «Севільскі цырульнік» Дж.Расіні і «Алека» С.Рахманінава (1949), «Марынка» Р.Пукста (1955), балетаў «Доктар Айбаліт» І.Марозава (1951), «Жызэль» А.Адана (1953), «Лаўрэнсія» А.Крэйна (1955); да драм. пастановак «Пунсовая кветачка» І.Карнавухавай і Л.Браўсевіча (1952, т-р імя Я.Купалы), «Гады вандраванняў» А.Арбузава (1954, Гомельскі абл. драм. т-р). Дэкарацыям уласцівыя рамантычная ўзнёсласць, паэтычнасць, кампазіцыйная выразнасць. Ствараў эскізы касцюмаў для танц. і харавых калектываў. Аўтар насценнай размалёўкі «Дэман» (1958) у Дзярж. т-ры оперы і балета Беларусі, карцін «Купальскі вечар» (1960), «Саўгас «Аколіца» (1961), «Батлейка» (1962) і інш.
П.А.Карнач.
т. 3, с. 193
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)