купа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Род травяністых раслін сямейства складанакветных з дробнымі кветкамі.

2. Купальская песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Купа́лка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Купа́лка Купа́лкі
Р. Купа́лкі Купа́лак
Д. Купа́лцы Купа́лкам
В. Купа́лку Купа́лак
Т. Купа́лкай
Купа́лкаю		 Купа́лкамі
М. Купа́лцы Купа́лках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

купа́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. купа́лка купа́лкі
Р. купа́лкі купа́лак
Д. купа́лцы купа́лкам
В. купа́лку купа́лкі
Т. купа́лкай
купа́лкаю		 купа́лкамі
М. купа́лцы купа́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

купа́лка ж., бот. мелколепе́стник м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Род травяністых раслін сямейства складанакветных з дробнымі кветкамі, некаторыя віды якіх з’яўляюцца меданоснымі, другія змяшчаюць эфірны алей і скарыстоўваюцца ў медыцыне.

2. Купальская песня. Сярод іншых каляндарных песень была і адна купалка ў спеўніку Уладзіміра Тэраўскага. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купалка

т. 9, с. 30

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Купа́лка ’купалка едкая, Erigeron acer L.’ (ТСБМ, Кіс., Касп.), ’кветка, на якой калісьці варажылі на Купалле’ (Жыв. сл.). Гл. купала 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ку́палка Месца ў рацэ, дзе купаюцца дзеці (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

мелколепе́стник м., бот. купа́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Страме́нкі (страме́нкы, страмэ́нты) ‘барвенак’ (Бейл., Сл. Брэс., Сл. ПЗБ), ‘купалка’ (пін., Бейл.). Відаць, да наступнага слова з-за знешняга падабенства да драбіны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)