Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўніккуні́цавы
прыметнік, адносны
| куні́цавы | куні́цавая | куні́цавае | ||
| куні́цавага | куні́цавай куні́цавае |
куні́цавага | куні́цавых | |
| куні́цаваму | куні́цавай | куні́цаваму | куні́цавым | |
| куні́цавы ( куні́цавага ( |
куні́цавую | куні́цавае | куні́цавых ( |
|
| куні́цавым | куні́цавай куні́цаваю |
куні́цавым | куні́цавымі | |
| куні́цавым | куні́цавай | куні́цавым | куні́цавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
куні́цавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да куніцы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АТРА́Д у біялогіі, таксанамічная катэгорыя ў сістэматыцы жывёл, прамежкавая паміж сямействам і класам. Іншы раз у сувязі з павелічэннем драбнення сістэмы вылучаюць таксама пад-, інфра- і надатрады. Тэрмін уведзены ў 18
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)