кумаўство́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кумаўство́
Р. кумаўства́
Д. кумаўству́
В. кумаўство́
Т. кумаўство́м
М. кумаўстве́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кумаўство́, -а́, н. (разм.).

1. Сяброўскія адносіны паміж кумамі.

2. перан. Паблажлівасць у службовых справах сябрам або сваякам.

|| прым. кумаўскі́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кумаўство́ ср., прям., перен., разг. кумовство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кумаўство́, ‑а, н.

Разм.

1. Сяброўскія адносіны паміж кумамі.

2. перан. Паблажлівасць у службовых справах сябрам або сваякам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кумаўство́ н.

1. (адносіны паміж кумамі) Gevátterschaft f -;

2. (паблажка) Vétternwirtschaft f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nepotism [ˈnepətɪzəm] n. непаты́зм; кумаўство́, сяме́йнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кумовство́ прям., перен. кумаўство́, -ва́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kumoterstwo

н. кумаўство

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Vétternwirtschaft

f - кумаўство́, сяме́йнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cronyism

[ˈkroʊni,ɪzəm]

n.

кумаўство́ n., блат -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)