Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнік(
1) плоскія часткі тэатральнай дэкарацыі, размешчаныя па баках сцэны адна за другой;
2) 
3) 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кулі́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кулі́са | ||
| кулі́с | ||
| кулі́се | кулі́сам | |
| кулі́су | ||
| кулі́сай кулі́саю  | 
			кулі́самі | |
| кулі́се | кулі́сах | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кулі́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да 
2. Які дзейнічае пры дапамозе 
3. Які мае адносіны да 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хорма́йстар, ‑тра, 
Кіраўнік хору, харавы дырыжор. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кулі́са, -ы, 
1. Бакавая плоская частка тэатральнай дэкарацыі, размешчаная па баках сцэны.
2. 
За кулісамі —
а) у тэатральным, акцёрскім асяроддзі;
б) тайна, скрытна, у неафіцыйнай абстаноўцы.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
матану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распаце́лы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кулі́са, ‑ы, 
1. 
2. Рычаг або сістэма рычагоў для перамены ходу машыны.
3. Паласа, засаджаная ў 2–3 рады кукурузай, сланечнікам і інш., як сродак для захавання глебы ад высыхання і вымярзання ў засушлівых і маласнежных раёнах. 
•••
[Фр. coulisse.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kulísse
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)