назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кула́цтву | |
| кула́цтвам | |
| кула́цтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кула́цтву | |
| кула́цтвам | |
| кула́цтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кулакі (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кула́к², -а́,
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кула́чество
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сталы́піншчына, ‑ы,
Перыяд дваранска-прыгонніцкай рэакцыі ў Расіі пасля рэвалюцыі 1905 г., які ахарактарызаваўся ўмацаваннем
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліквіда́цыя, ‑і,
1. Спыненне дзейнасці (прадпрыемства, установы і пад.).
2. Спыненне існавання каго‑, чаго‑н.
[Н.-лац. liquidation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)