ксёндз, ксяндза́, мн. ксяндзы́, ксяндзо́ў, м.

Каталіцкі святар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ксё́ндз

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ксё́ндз ксяндзы́
Р. ксяндза́ ксяндзо́ў
Д. ксяндзу́ ксяндза́м
В. ксяндза́ ксяндзо́ў
Т. ксяндзо́м ксяндза́мі
М. ксяндзу́ ксяндза́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ксёндз церк. ксёндз, род. ксяндза́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ксёндз (род. ксяндза́) м. ксёндз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ксёндз, ксяндза, м.

Польская назва каталіцкага свяшчэнніка.

[Польск. księndz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ксёндз м. römisch-kathólischer Géistlicher, Ksiądz [ksjɔ̃ʦ] m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ксёндз

(польск. ksiądz)

каталіцкі свяшчэннік у Польшчы, на Беларусі і Украіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ксёндз ’каталіцкі свяшчэннік’ (ТСБМ). З польск. ksiądz ’тс’ (Слаўскі, 3, 264).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ксёндз

(польск. ksiądz)

каталіцкі святар у Польшчы, Беларусі і Украіне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пляба́н м.

1. настоя́тель (католического монастыря);

2. ксёндз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)