ксерафі́ты, ‑аў; адз. ксерафіт, ‑у, М ‑фіце, м.

Засухаўстойлівыя расліны, здольныя пераносіць перагрэў і абязводжванне.

[Грэч. xēros — сухі і phyton — расліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ксерафі́ты

т. 8, с. 543

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ксерафіты 2/8; 6/163; 7/125; 9/75, 380; 10/114; 11/384

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ксерафі́ты

(ад ксера- + -фіты)

засухаўстойлівыя расліны, здольныя пераносіць перагрэў і абязводжванне, напр. сукуленты (параўн. гіграфіты, гідрафіты, мезафіты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксерафі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ксерафі́т ксерафі́ты
Р. ксерафі́ту ксерафі́таў
Д. ксерафі́ту ксерафі́там
В. ксерафі́т ксерафі́ты
Т. ксерафі́там ксерафі́тамі
М. ксерафі́це ксерафі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эўксерафі́ты

(ад гр. eu = добра + ксерафіты)

расліны засушлівых месцапрабыванняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксерафі́лы

(ад ксера- + -філ)

расліны і жывёлы, якія жывуць у засушлівых мясцовасцях (гл. ксерафіты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіграфі́ты

(ад гігра- + -фіты)

расліны, якія растуць у месцах павышанай вільготнасці, напр. гелафіты (параўн. ксерафіты, мезафіты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

геміксерафі́ты

(ад гемі- + ксерафіты)

расліны засушлівых мясцін, якія не пераносяць працяглага абязводжвання і маюць карані, што дасягаюць грунтавых вод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГІГРАТО́ПЫ

(ад гігра... + грэч. topos месца),

месцы росту (экатопы), якія адрозніваюцца ўмовамі ўвільгатнення субстрату. Вылучаюць 6 асн. ступеней (груп) вільготнасці: 0 — вельмі сухія, 1 — сухія, 2 — свежыя, 3 — вільготныя, 4 — сырыя, 5 — мокрыя. Для выяўлення гігратопаў выкарыстоўваюцца расліны-індыкатары вільготнасці, якія падзяляюцца на ксерафіты (групы 0; 1), мезафіты (2; 3), гіграфіты (4; 5). Зрэдку дадаткова вылучаюць інш. групы.

т. 5, с. 219

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)