крэ́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́м крэ́мы
Р. крэ́му крэ́маў
Д. крэ́му крэ́мам
В. крэ́м крэ́мы
Т. крэ́мам крэ́мамі
М. крэ́ме крэ́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крэм, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Салодкая ежа з сумесі ўзбітых вяршкоў, шакаладу, фруктовых сокаў і пад., а таксама паўфабрыкат з гэтых прадуктаў для праслойвання і ўпрыгожвання пірожных і тортаў.

Шакаладны к.

Узбіць к.

Торт з заварным крэмам.

2. Касметычная мазь.

3. Мазь для чысткі скуранога абутку; вакса, гуталін.

|| прым. крэ́мавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Крэмавая начынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэм (род. крэ́му) м., в разн. знач. крем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэм, ‑у, м.

1. Салодкая ежа з сумесі ўзбітых вяршкоў, фруктовых сокаў, кофе і інш.

2. Паўфабрыкат для праслойвання і ўпрыгожвання пірожных і тортаў. Лімонны крэм. Вішнёвы крэм. Шакаладны крэм.

3. Касметычная мазь. Ланалінавы крэм.

4. Мазь для чысткі скуранога абутку; вакса, гуталін.

[Фр. créme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэм,

харчовая альбо касметычная сумесь.

т. 8, с. 536

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

крэм м Creme [krɛ:m i kre:m] f -, -s, Krem f -, -s; Krem m -s, -s (разм); Háutkrem f (касметычны);

крэм для гале́ння Rasíerkrem f;

крэм для зага́ру Sónnen(schutz)creme f, Sónnenmilch f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Крэм 1 ’кандытарскі выраб’ (ТСБМ). Праз рус. крем запазычана з франц. creme ’смятанка, крэм’ (Шанскі, 2, 8, 380).

Крэм 2 ’дрэва, прыгоднае для вырабу пчаліных борцяў або ўжо прыстасаванае для пчол’ (Яшк.), ’соты ў вулеі, дзве вымерлі пчолы’ (Гарб.). Параўн. рус. крем‑деревцо ’асобнае моцнае разгалінаванае дрэва’, кремь ’моцная будаўнічая сасна, будаўнічы лес’. Да прасл. kromъ (гл. кром 1).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крэм

(фр. crème)

1) салодкая маса з сумесі ўзбітай смятанкі, масла, фруктовых сокаў, цукру і інш. для праслойвання і ўпрыгожвання пірожных і тортаў;

2) касмегычная мазь;

3) мазь для скуранога абутку, вакса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крэм

1. Дрэва, годнае для вырабу пчаліных борцяў або ўжо прыстасаванае для пчол (Статут 1588, 388—389, Пін. 1646 АВАК XI, 135).

2. Гарадская крэпасць (у пскоўскіх помніках).

□ в. Крэмна Жытк., ур. Ля Крэмка (сенажаць) Стаўбц. (Прышч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

крэм-со́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. крэм-со́да
Р. крэм-со́ды
Д. крэм-со́дзе
В. крэм-со́ду
Т. крэм-со́дай
крэм-со́даю
М. крэм-со́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)