кры́ўдна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
кры́ўдна кры́ўдней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кры́ўдна нареч.

1. оби́дно;

2. в знач. безл. сказ. оби́дно;

ніко́му не было́ к. — никому́ не́ было оби́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́ўдна,

1. Прысл. да крыўдны.

2. безас. у знач. вык., звычайна каму. Пра пачуццё крыўды, якое зведвае хто‑н. Леанід пачырванеў, заблішчэлі слёзы — было сорамна перад таварышамі і крыўдна, што яму не вераць. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кры́ўдна прысл., кры́ўдны kränkend, beléidigend; Schimpf- (абразлівы);

кры́ўдна, што… (es ist) ärgerlich, dass..; (es ist) bedáuerlich, dass…, (es ist) scháde, dass…;

мне кры́ўдна es kränkt mich, es ärgert mich, es tut mir Leid

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крыўдна; горка, балюча (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

оби́дно

1. нареч. кры́ўдна;

2. безл., в знач. сказ. кры́ўдна;

оби́дно ви́деть это кры́ўдна ба́чыць гэ́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hurt​1 [hɜ:t] n. кры́ўда; абра́за;

It was a hurt for him to hear that. Яму было крыўдна чуць гэта.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры́кра,

1. Прысл. да прыкры.

2. безас. у знач. вык. Непрыемна, крыўдна. Міцю было страшэнна прыкра, сорамна ад таго, што Сюзана бачыла яго соннага, босага, з парэпанымі чорнымі пятамі... Навуменка. Мне было прыкра, горка, ад крыўды я ледзь не плакаў. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глумі́цца, глумлюся, глумішся, глуміцца; незак.

Разм.

1. Марна траціцца, псавацца. Да слёз крыўдна было, што збажына дарэмна глумілася. Гурскі.

2. з каго-чаго. Здзекавацца, насміхацца. Ураднік, старшыня, стражнік, поп, нават дзесяцкія — усе .. глуміліся з бедняка. Гартны.

3. Зал. да глуміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

што², злуч.

1. Далучае даданы сказ да галоўнага.

Крыўдна, што я гэтага не змог зрабіць.

Такі шум, што можна аглухнуць.

Назбіралі так мала ягад, што і варэнне не зварыш.

2. Як, чым, нібы.

Спіць што мёртвы.

3. з часціцай «ні» або без яе. Указвае, што сказанае ў галоўным сказе адносіцца да кожнага моманту, месца, да кожнай з’явы і пад., названых у даданым.

Што край, то абычай (прыказка).

4. 3 паўторам — указвае на раўнапраўе, аднолькавасць, роўнасць у адносінах да чаго-н.

Што ён паедзе, што я — адно і тое ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)