ВАГА́ННІ КРЫШТАЛІ́ЧНАЙ РАШО́ТКІ,

узгодненыя зрушэнні атамаў крышталя каля становішчаў раўнавагі (вузлоў рашоткі). Характар ваганняў залежыць ад сіметрыі крышталёў, ліку атамаў у элементарнай ячэйцы, тыпу хім. сувязі, віду і канцэнтрацыі дэфектаў у крышталях. Амплітуда ваганняў павялічваецца з павышэннем тэмпературы крышталя. На цеплавыя ваганні могуць накладвацца ваганні, выкліканыя распаўсюджваннем у крышталі пругкіх хваляў, абумоўленых знешнім уздзеяннем.

У крышталі з N элементарных ячэек па υ атамаў у кожнай існуе 3υN-6 незалежных найпрасцейшых нармальных ваганняў, кожнае з якіх можна ўявіць у выглядзе дзвюх плоскіх пругкіх хваляў, што распаўсюджваюцца ў процілеглых напрамках. Гэтыя ваганні складаюцца з трох акустычных галін (ім адпавядаюць зрушэнні элементарнай ячэйкі як цэлага) і 3 (υ—1) аптычных (адпавядаюць зрушэнням атамаў унутры элементарнай ячэйкі). Пры пругкім характары міжатамнага ўзаемадзеяння вагальная энергія крышталя складаецца з энергій нармальных ваганняў, кожнае з якіх уцягвае ў рух усе атамы. Вагальную энергію крышталя можна разглядаць і як суму энергій фанонаў — квантаў энергіі пругкіх ваганняў. Квантавая прырода ваганняў крышталічнай рашоткі праяўляецца ў наяўнасці нулявых ваганняў атамаў пры Т = 0К. Ваганні крышталічнай рашоткі ўплываюць на электраправоднасць металаў і паўправаднікоў, на аптычныя ўласцівасці дыэлектрыкаў.

Літ.:

Анималу А. Квантовая теория кристаллических твердых тел: Пер. с англ. М., 1981;

Рейсленд Дж. Физика фононов: Пер. с англ. М., 1975;

Федоров Ф.И. Теория упругих волн в кристаллах. М., 1965.

М.А.Паклонскі.

т. 3, с. 428

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

крышталі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крышталі́чны крышталі́чная крышталі́чнае крышталі́чныя
Р. крышталі́чнага крышталі́чнай
крышталі́чнае
крышталі́чнага крышталі́чных
Д. крышталі́чнаму крышталі́чнай крышталі́чнаму крышталі́чным
В. крышталі́чны (неадуш.)
крышталі́чнага (адуш.)
крышталі́чную крышталі́чнае крышталі́чныя (неадуш.)
крышталі́чных (адуш.)
Т. крышталі́чным крышталі́чнай
крышталі́чнаю
крышталі́чным крышталі́чнымі
М. крышталі́чным крышталі́чнай крышталі́чным крышталі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

магні́тна-крышталі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магні́тна-крышталі́чны магні́тна-крышталі́чная магні́тна-крышталі́чнае магні́тна-крышталі́чныя
Р. магні́тна-крышталі́чнага магні́тна-крышталі́чнай
магні́тна-крышталі́чнае
магні́тна-крышталі́чнага магні́тна-крышталі́чных
Д. магні́тна-крышталі́чнаму магні́тна-крышталі́чнай магні́тна-крышталі́чнаму магні́тна-крышталі́чным
В. магні́тна-крышталі́чны (неадуш.)
магні́тна-крышталі́чнага (адуш.)
магні́тна-крышталі́чную магні́тна-крышталі́чнае магні́тна-крышталі́чныя (неадуш.)
магні́тна-крышталі́чных (адуш.)
Т. магні́тна-крышталі́чным магні́тна-крышталі́чнай
магні́тна-крышталі́чнаю
магні́тна-крышталі́чным магні́тна-крышталі́чнымі
М. магні́тна-крышталі́чным магні́тна-крышталі́чнай магні́тна-крышталі́чным магні́тна-крышталі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

амо́рфна-крышталі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амо́рфна-крышталі́чны амо́рфна-крышталі́чная амо́рфна-крышталі́чнае амо́рфна-крышталі́чныя
Р. амо́рфна-крышталі́чнага амо́рфна-крышталі́чнай
амо́рфна-крышталі́чнае
амо́рфна-крышталі́чнага амо́рфна-крышталі́чных
Д. амо́рфна-крышталі́чнаму амо́рфна-крышталі́чнай амо́рфна-крышталі́чнаму амо́рфна-крышталі́чным
В. амо́рфна-крышталі́чны (неадуш.)
амо́рфна-крышталі́чнага (адуш.)
амо́рфна-крышталі́чную амо́рфна-крышталі́чнае амо́рфна-крышталі́чныя (неадуш.)
амо́рфна-крышталі́чных (адуш.)
Т. амо́рфна-крышталі́чным амо́рфна-крышталі́чнай
амо́рфна-крышталі́чнаю
амо́рфна-крышталі́чным амо́рфна-крышталі́чнымі
М. амо́рфна-крышталі́чным амо́рфна-крышталі́чнай амо́рфна-крышталі́чным амо́рфна-крышталі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́рмур, -у, м.

Цвёрды камень крышталічнай пароды, які ўжыв. для скульптурных і архітэктурных работ.

|| прым. мармуро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амо́рфны, -ая, -ае.

1. Які не мае крышталічнай будовы (спец.).

2. перан. Бясформенны, расплывісты (кніжн.).

|| наз. амо́рфнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парамарфо́за, ‑ы, ж.

Спец. Від псеўдамарфозы, які ўтвараецца пры паліморфных зменах крышталічнай структуры.

[Ад грэч. para — побач і morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вульфені́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Жоўтая руда крышталічнай будовы, якая змяшчае ў сабе свінец і малібдэн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

донар,

дэфект крышталічнай рашоткі паўправадніка.

т. 6, с. 183

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ізамарфі́зм, ‑у, м.

Здольнасць рэчываў, аналагічных па хімічнаму саставу і крышталічнай форме, сумесна выдзяляцца з раствору ў выглядзе аднародных крышталяў пераменнага саставу.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і morphē — форма.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)