крышта́лік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крышта́лік крышта́лікі
Р. крышта́ліка крышта́лікаў
Д. крышта́ліку крышта́лікам
В. крышта́лік крышта́лікі
Т. крышта́лікам крышта́лікамі
М. крышта́ліку крышта́ліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крышта́лік м., уменьш. криста́ллик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крышта́лік, ‑а, м.

1. Памянш. да крышталь.

2. Частка вока ў выглядзе дваякавыпуклай празрыстай лінзы, размешчанай за радужнай абалонкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крышта́лік м.

1. (частка вока) Áugenlinse f -, -n;

2. (памянш. да крышталь) ein Stückchen Kristáll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крышта́ль, -я́ і -ю́, м.

1. -я́, мн. -і́, -ёў. Цвёрдае цела, якое мае натуральную форму шматгранніка.

Крышталі кварцу.

2. -ю́. Від шкла.

Ваза з крышталю.

|| памянш. крышта́лік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.)

|| прым. крышталі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.) і крышта́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сняжы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Крышталік снегу.

На дзедавы вусы насела сняжынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кристалли́к уменьш. крышта́лік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kryształek

м. крышталік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

crystalline lens

крышта́лік (во́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Áugenlinse

f -, -n

1) акуля́р

2) анат. крышта́лік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)