◎ Крынь ’крыніца’ (Яшк.). Гл. крынка. Зваротнае словаўтварэнне да крыніца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крынь Стар. Крыніца. Тое ж кры́нка (Лемц. Айк.).

□ б. пас. Крынаўга́л (1926) Ржаўскага с/с Слаўг., в. Кры́нкі Сакольскага пав. Беластоцкага ваяводства.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)