Кры́м

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кры́м
Р. Кры́ма
Д. Кры́му
В. Кры́м
Т. Кры́мам
М. Кры́ме

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Крым Крым, род. Кры́ма м.;

Авто́номная Респу́блика Крым Аўтано́мная Рэспу́бліка Крым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Крым,

Аўтаномная Рэспубліка Крым.

т. 8, с. 510

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Крым,

гл. Крымскі паўвостраў.

т. 8, с. 510

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Крым м Krim f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крым-сагы́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крым-сагы́з
Р. крым-сагы́зу
Д. крым-сагы́зу
В. крым-сагы́з
Т. крым-сагы́зам
М. крым-сагы́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крым-сагы́з, -зу м., бот. крым-сагы́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Респу́блика Крым, см. Крым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крым-сагы́з бот. крым-сагы́з, -зу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Crimea

[kraɪˈmi:ə]

во́страў Крым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)