крыла́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крыла́ты крыла́тая крыла́тае крыла́тыя
Р. крыла́тага крыла́тай
крыла́тае		 крыла́тага крыла́тых
Д. крыла́таму крыла́тай крыла́таму крыла́тым
В. крыла́ты (неадуш.)
крыла́тага (адуш.)		 крыла́тую крыла́тае крыла́тыя (неадуш.)
крыла́тых (адуш.)
Т. крыла́тым крыла́тай
крыла́таю		 крыла́тым крыла́тымі
М. крыла́тым крыла́тай крыла́тым крыла́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крыла́ты, -ая, -ае.

1. Які мае крылы (у 1—3 знач.).

К. птах.

Крылатая ракета.

2. перан. Акрылены, узнёслы.

Крылатая фантазія.

○

Крылатыя словы — трапныя, характэрныя словы, якія сталі хадавымі, шырокаўжывальнымі.

|| наз. крыла́тасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыла́ты прям., перен. крыла́тый;

~тая пту́шка — крыла́тая пти́ца;

~тая ду́мка — крыла́тая мысль;

○ ~тыя сло́вы — крыла́тые слова́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыла́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае крылы; з крыламі (у 1, 2 і 3 знач.). Хлопчыкі трымалі ў руках па адной крылатай страказе, лоўка заціснутай у саломінкі. Кавалёў. Кладзе пад ногі Джэзказгана Крылаты птах рухавы цень. Звонак.

2. перан. Акрылены, узнёслы. Сінявокая мая Радзіма-маці Славаю крылатаю грыміць. Хведаровіч. Куды ні кідала малую Іру крылатая дзіцячая фантазія! «Полымя».

•••

Крылатыя словы гл. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыла́ты geflügelt, Flügel-;

крыла́тае сло́ва geflügeltes Wort

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

skrzydlaty

крылаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крыла́тый прям., перен. крыла́ты;

◊

крыла́тое сло́во крыла́тае сло́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дракон,

міфалагічны крылаты вогненны змей.

т. 6, с. 196

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

winged

[ˈwɪŋd]

adj.

1) крыла́ты, з кры́ламі

2) ху́ткі, бо́рзды, жва́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beschwíngt

a

1) крыла́ты

2) перан. акры́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)