крывасмо́к, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Кажан, які жывіцца кроўю жывёл (жыве ў Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы).

2. перан. Тое, што і крывапівец (пагард.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крывасмо́к

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крывасмо́к
Р. крывасмо́ку
Д. крывасмо́ку
В. крывасмо́к
Т. крывасмо́кам
М. крывасмо́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крывасмо́к

‘кажан; крывапівец’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крывасмо́к крывасмо́кі
Р. крывасмо́ка крывасмо́каў
Д. крывасмо́ку крывасмо́кам
В. крывасмо́ка крывасмо́каў
Т. крывасмо́кам крывасмо́камі
М. крывасмо́ку крывасмо́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крывасмо́к I м.

1. зоол. кровосо́с;

2. перен., пренебр. кровопи́йца м. и ж., кровосо́с

крывасмо́к II, -ку м., бот. кровохлёбка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крывасмо́к ​1, ‑а, м.

1. Кажан, які жывіцца кроўю жывёл (жыве ў Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы).

2. Пагард. Тое, што і крывапівец. Аўтар метка біў у гэты казённы шчыт царскай асобы і рашэціў яго, сцягваючы з цара далікатныя покрывы і паказваючы ў сапраўдным, непадмалёваным, грубым выглядзе чалавека-павука, найбольшага крывасмока на целе народа. Колас.

крывасмо́к ​2, ‑у, м.

Шматгадовая лекавая расліна сямейства ружакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крывасмо́к

т. 8, с. 493

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Крывасмок (род раслін) 6/130; 9/170

- » - лекавы 6/130, 296—297 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

крывасмо́к м. Blútsauger m -s, -; Vampir [´vam-] m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вампі́р

‘мярцвяк; крывасмок’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вампі́р вампі́ры
Р. вампі́ра вампі́раў
Д. вампі́ру вампі́рам
В. вампі́ра вампі́раў
Т. вампі́рам вампі́рамі
М. вампі́ру вампі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

vampire [ˈvæmpaɪə] n. вампі́р, крывасмо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)