вампі́р
‘мярцвяк; крывасмок’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вампі́р | вампі́ры | |
| вампі́ра | вампі́раў | |
| вампі́ру | вампі́рам | |
| вампі́ра | вампі́раў | |
| вампі́рам | вампі́рамі | |
| вампі́ру | вампі́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)