крыва́ва-барво́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
крыва́ва-барво́вы |
крыва́ва-барво́вая |
крыва́ва-барво́вае |
крыва́ва-барво́выя |
| Р. |
крыва́ва-барво́вага |
крыва́ва-барво́вай
крыва́ва-барво́вае |
крыва́ва-барво́вага |
крыва́ва-барво́вых |
| Д. |
крыва́ва-барво́ваму |
крыва́ва-барво́вай |
крыва́ва-барво́ваму |
крыва́ва-барво́вым |
| В. |
крыва́ва-барво́вы (неадуш.)
крыва́ва-барво́вага (адуш.) |
крыва́ва-барво́вую |
крыва́ва-барво́вае |
крыва́ва-барво́выя (неадуш.)
крыва́ва-барво́вых (адуш.) |
| Т. |
крыва́ва-барво́вым |
крыва́ва-барво́вай
крыва́ва-барво́ваю |
крыва́ва-барво́вым |
крыва́ва-барво́вымі |
| М. |
крыва́ва-барво́вым |
крыва́ва-барво́вай |
крыва́ва-барво́вым |
крыва́ва-барво́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
крыва́ва-цёмны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
крыва́ва-цёмны |
крыва́ва-цёмная |
крыва́ва-цёмнае |
крыва́ва-цёмныя |
| Р. |
крыва́ва-цёмнага |
крыва́ва-цёмнай
крыва́ва-цёмнае |
крыва́ва-цёмнага |
крыва́ва-цёмных |
| Д. |
крыва́ва-цёмнаму |
крыва́ва-цёмнай |
крыва́ва-цёмнаму |
крыва́ва-цёмным |
| В. |
крыва́ва-цёмны (неадуш.)
крыва́ва-цёмнага (адуш.) |
крыва́ва-цёмную |
крыва́ва-цёмнае |
крыва́ва-цёмныя (неадуш.)
крыва́ва-цёмных (адуш.) |
| Т. |
крыва́ва-цёмным |
крыва́ва-цёмнай
крыва́ва-цёмнаю |
крыва́ва-цёмным |
крыва́ва-цёмнымі |
| М. |
крыва́ва-цёмным |
крыва́ва-цёмнай |
крыва́ва-цёмным |
крыва́ва-цёмных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
крыва́ва-чырво́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
крыва́ва-чырво́ны |
крыва́ва-чырво́ная |
крыва́ва-чырво́нае |
крыва́ва-чырво́ныя |
| Р. |
крыва́ва-чырво́нага |
крыва́ва-чырво́най
крыва́ва-чырво́нае |
крыва́ва-чырво́нага |
крыва́ва-чырво́ных |
| Д. |
крыва́ва-чырво́наму |
крыва́ва-чырво́най |
крыва́ва-чырво́наму |
крыва́ва-чырво́ным |
| В. |
крыва́ва-чырво́ны (неадуш.)
крыва́ва-чырво́нага (адуш.) |
крыва́ва-чырво́ную |
крыва́ва-чырво́нае |
крыва́ва-чырво́ныя (неадуш.)
крыва́ва-чырво́ных (адуш.) |
| Т. |
крыва́ва-чырво́ным |
крыва́ва-чырво́най
крыва́ва-чырво́наю |
крыва́ва-чырво́ным |
крыва́ва-чырво́нымі |
| М. |
крыва́ва-чырво́ным |
крыва́ва-чырво́най |
крыва́ва-чырво́ным |
крыва́ва-чырво́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
крыва́ва-чырво́ны крова́во-кра́сный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крова́во-кра́сный крыва́ва-чырво́ны, крыва́ва-барво́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крова́во нареч. крыва́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГЕЙХЕ́РА
(Heuchera),
род кветкавых раслін сям. каменяломнікавых. Каля 25 (50?) відаў. Пашыраны ў Паўн. Амерыцы. На Беларусі інтрадукаваны 3 віды: гейхера амерыканская (Н. americana), гібрыдная (Н. hybrida) і крывава-чырвоная (Н. sanguinea). Пад назвай гейхера гібрыдная аб’ядноўваюць розныя садовыя формы і сарты гейхеры крывава-чырвонай гібрыднага паходжання. Выкарыстоўваюцца для пасадак у рабатках, міксбордэрах, камяністых садах. Цвітуць у чэрв.—жніўні.
Шматгадовыя травяністыя расліны выш. да 50 см з моцным карэнішчам. Лісце сэрцападобнае ці акруглае на доўгіх чаранках, сабранае ў прыкаранёвую разетку. Кветкі дробныя, званочкападобныя, шматлікія, рознага колеру (белаватыя, зеленаватыя, ружовыя, крывава-чырвоныя і інш.), у мяцёлчатых суквеццях. Плод — шматнасенная каробачка. Размнажаецца насеннем, дзяленнем карэнішчаў. Ценевынослівыя, марозаўстойлівыя дэкар. расліны.
Г.У.Вынаеў.
т. 5, с. 135
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
krwisty
1. крывяны; крывавы;
2. паўнакроўны;
2. крывава-чырвоны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
па́сынак, ‑нка, м.
1. Няродны сын для мужа ці жонкі ў сямі (родны аднаго з іх). Раіна разумела, што Лёнік не сваё дзіця Антосю, пасынак. Марціновіч. [Мачыха] адчувала холад, якім заўсёды веяла на яе ад падчарыцы і пасынка, аднак гэта яе вельмі не абыходзіла. Васілевіч. // перан. Пра таго, хто пераносіць якія‑н. нягоды, пра каго мала клапоцяцца, каму мала ўдзяляюць належнай увагі. Узняўся гоман пратэсту: чаму гэта ў раёне ёсць сынкі і пасынкі? Дуброўскі.
2. Бакавы парастак, атожылак у расліны. Вакол свежага зрэзу вярба выкінула цесны круг крывава-зялёных пасынкаў. Гарбук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)