кры́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
кры́ва крыве́й найкрыве́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кры́ва нареч.

1. кри́во, ко́со;

2. (посмотреть) ко́со, и́скоса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Крыва 6/132

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кры́ва прысл. гл. крывы

1.;

паглядзе́ць кры́ва на каго-н. j-n scheel ansehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крыва...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «крывы», напр.: крывабокі, крывалінейны, крываногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыва...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «крывы», напрыклад: крывабокі, крываногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крыва-Крывейтэ 6/132; 12/84

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кри́во нареч. кры́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́криво нареч. кры́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

искривлённо нареч. скры́ўлена, кры́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)