кру́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кру́чаны кру́чаная кру́чанае кру́чаныя
Р. кру́чанага кру́чанай
кру́чанае		 кру́чанага кру́чаных
Д. кру́чанаму кру́чанай кру́чанаму кру́чаным
В. кру́чаны (неадуш.)
кру́чанага (адуш.)		 кру́чаную кру́чанае кру́чаныя (неадуш.)
кру́чаных (адуш.)
Т. кру́чаным кру́чанай
кру́чанаю		 кру́чаным кру́чанымі
М. кру́чаным кру́чанай кру́чаным кру́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кру́чаны, -ая, -ае.

1. Зроблены скручваннем.

Кручаная пража.

К. абаранак.

2. Спіралепадобны, віты.

Кручаная лесвіца.

3. Хворы на шаленства (пра жывёл; разм.).

К. сабака.

4. перан. Заблытаны, неспакойны.

К. лёс.

Кручаная доля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кру́чаны

1. прич. кру́ченный; см. круці́ць 3, 4;

2. прил. кручёный;

к. абара́нак — кручёный бу́блик;

3. прил. (винтообразный) вито́й;

~ная ле́свіца — вита́я ле́стница;

4. прил., разг. бе́шеный;

к. саба́ка — бе́шеная соба́ка;

5. прил., перен. шально́й, ша́лый, сумасбро́дный;

○ к. мяч — кручёный мяч;

к. ўдар — спорт. кручёный уда́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены, прыгатаваны шляхам скручвання. Кручаная пража. Кручаныя дубцы.

2. Разм. Хворы на шаленства (пра жывёл). Кручаны сабака. // Нясталых, несур’ёзных паводзін (пра чалавека). — І скажыце, ці не дурны, ці не кручаны хлопец. Як да вайны трэба было ў школу хадзіць ды вучыцца, дык яго за кніжку не загнаць было. А цяпер дзень і ноч чытае. Арабей. Хлопцы пакеплівалі з Макара, расказвалі такое, ад чаго Макар чырванеў, згараў ад сораму і крыўды ды кляўся, што ніколі не гляне на кручаную няверную Ядвісю. Асіпенка.

3. перан. Няроўны, неспакойны, заблытаны. — Жыццё тваё, чалавеча... Якое яно.. нейкае кручанае. Дуброўскі.

4. Разм. З няроўнымі сцёбламі, касымі слаямі (пра дрэва, драўніну). Хмызняк быў нейкі нялюдскі: каравы, кручаны, цвёрды, як жалеза. Маўр. // Кучаравы, пакручасты (пра валасы).

•••

Кручаны мяч гл. мяч.

Кручаны ўдар гл. удар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кру́чаны gedréht, gewúnden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́рченый кру́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́чёный прил. кру́чаны;

кру́чёный мяч спорт. кру́чаны мяч.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́рченный прич. кру́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́ченный прич. кру́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gedréht

a

1) вы́тачаны, то́чаны

2) кру́чаны

~er Ball — кру́чаны мяч (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)