крупі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крупі́нка крупі́нкі
Р. крупі́нкі крупі́нак
Д. крупі́нцы крупі́нкам
В. крупі́нку крупі́нкі
Т. крупі́нкай
крупі́нкаю		 крупі́нкамі
М. крупі́нцы крупі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. крупіна.

2. Дробная часцінка чаго-н.

К. снегу.

3. перан. Вельмі малая колькасць чаго-н.

Хоць бы к. надзеі.

Ні крупінкі праўды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крупі́нка ж.

1. крупи́нка;

к. со́лі — крупи́нка со́ли;

2. перен. крупи́нка, крупи́ца;

ні ~кі пра́ўды — ни крупи́нки (крупи́цы) пра́вды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крупі́нка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Памянш. да крупіна; маленькая крупіна.

2. Дробная часцінка чаго‑н. З сосен ападалі на тратуар ледзяныя крупінкі інею. Грамовіч. // перан. Пра вельмі малую колькасць чаго‑н. [Наталля:] Шчаслівая тым, што я патрэбны чалавек, што магу несці хоць крупінку цяжару, які лёг на плечы народа. Крапіва. У Ганны Сяргееўны яшчэ была крупінка надзеі, і яна рашыла трымацца да канца. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупі́нка ж Körnchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крупі́на, -ы, мн. -ы, -пі́н, ж.

Асобнае зерне круп.

◊

Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай (разм., жарт.) — пра вельмі рэдкую страву.

|| памянш. крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пясчы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Крупінка пяску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жвіры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Крупінка жвіру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

Крупінка якога-н. цвёрдага рэчыва.

Д. солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́дзіна, -ы, мн. -ы, -дзін, ж. (разм.).

Крупінка граду.

|| памянш. гра́дзінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)