кро́н

‘фарба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кро́н
Р. кро́ну
Д. кро́ну
В. кро́н
Т. кро́нам
М. кро́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́н

‘шкло для аптычных прыбораў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кро́н кро́ны
Р. кро́на кро́наў
Д. кро́ну кро́нам
В. кро́н кро́ны
Т. кро́нам кро́намі
М. кро́не кро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крон I (род. кро́ну) м. (краска) крон

крон II м., физ. крон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крон​I (краска) крон, род. кро́ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крон​II (оптическое стекло) крон, род. кро́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крон ​1, ‑у, м.

Мінеральная хромавая фарба. Жоўты крон.

[Ад грэч. chrōma — фарба.]

крон ​2, ‑у, м.

Спец. Тое, што і кранглас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крон​2

[ням. Kron(glas)]

шкло для аптычных прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крон​1

[ням. Kron(gelb), ад гр. chroma = фарба]

мінеральная жоўтая фарба, соль хромавай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Крон А. 2/255, 270; 3/548; 4/18, 379; 5/205, 543; 6/507; 8/46; 11/576; 12/636

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Крон Аляксандр Аляксандравіч

т. 8, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)