красава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Цвісці (пра злакавыя расліны).

Красуе жыта.

2. Тое, што і красавацца (у 4 знач.).

Красуй на радасць сынам тваім і ўнукам, дарагая Беларусь!

|| наз. красава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

красава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. красу́ю красу́ем
2-я ас. красу́еш красу́еце
3-я ас. красу́е красу́юць
Прошлы час
м. красава́ў красава́лі
ж. красава́ла
н. красава́ла
Загадны лад
2-я ас. красу́й красу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час красу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

красава́ць несов.

1. цвести́;

жы́та ~су́е — рожь цветёт;

2. разг., см. красава́цца 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Цвісці (пра злакавыя расліны). — Лубін сеецца па жыце тады, калі жыта красуе, і лепш яго сеяць пад дождж. Пестрак. У агародах зелянелі каноплі, цвіў мак, красавала нізкарослае жыта. Лупсякоў. // Пышна развівацца, квітнець (пра расліны). На ўзгорку, бачылі ўсе праз вокны, каліна красавала белым цветам. Дубоўка. Усё буйна красавала, — і на палях, і на лугах, і ў лясах. Якімовіч.

2. Тое, што і красавацца (у 2 знач.). Дочкі цвілі, Красавалі, як ружы. Дубоўка.

3. Тое, што і красавацца (у 3 знач.). Між сцёган, сала і грудзінак Красуе ўсмажаны падсвінак. Колас.

4. перан. Тое, што і красавацца (у 5 знач.). Красуй над светам, Рэспубліка Саветаў! Пушча. Красуй, ардэнаносная Краіна Беларусь! Кляшторны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

красава́ць

1. (цвісці – пра расліны) gedéihen* vi (s), blühen vi;

2. (вылучацца сваёй прыгажосцю) schön ánzusehen sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Красава́ць ’цвісці (пра злакавыя расліны)’ (ТСБМ, Шат., Касп., Сл. паўн.-зах.). Гл. краса 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

красава́нне ср. цвете́ние; см. красава́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

Пачаць красаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакрасава́ць, ‑суе; зак.

Скончыць красаваць; адкрасаваць. Дакрасавала жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакрасава́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -су́е; зак.

Скончыць красаваць, адкрасаваць (пра збажыну).

Дакрасавала жыта.

|| незак. дакрасо́ўваць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)