крапля

Том: 16, старонка: 92.

img/16/16-092_0419_Крапля.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Кра́пля ’кропля’ (Сл. паўн.-зах., ТС, КЭС, лаг., З нар. сл.). Укр. крапля, рус. крапля, серб.-харв. krapla, славен. kráplja, польск. krapla, чэш. krapja. Да прасл. krapja < krapati. Гл. крапаць1, крапіць1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кро́пля ’капля, малая колькасць’ (ТСБМ, Шат., Грыг., Сцяшк., Яруш., Бяльк., Сл. паўн.-зах., Нас., Касп.). Гл. крапля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)