кранштэ́йн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кранштэ́йн кранштэ́йны
Р. кранштэ́йна кранштэ́йнаў
Д. кранштэ́йну кранштэ́йнам
В. кранштэ́йн кранштэ́йны
Т. кранштэ́йнам кранштэ́йнамі
М. кранштэ́йне кранштэ́йнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кранштэ́йн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Выступ або ўмацаваная ў сцяне касая падпорка для падтрымкі балкона, карніза і пад.

Аконны карніз на кранштэйнах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кранштэ́йн м., архит., тех. кронште́йн

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кранштэ́йн

т. 8, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кранштэ́йн, ‑а, м.

1. Выступ у сцяне для падтрымання карніза, балкона і пад.; кансоль (у 1 знач.).

2. Гарызантальная апора для прымацавання дэталі, механізма да вертыкальнай паверхні.

[Ад ням. Kragstein.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кранштэ́йн м. тэх. Konsóle f -, -n, Krágstein m -(e)s, -e, Trágstein m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кранштэ́йн

(ням. Kragstein)

1) выступ у сцяне для падтрымання балкона, карніза;

2) апора для прымацавання дэталі, вузла машыны да вертыкальнай паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кронште́йн архит., техн. кранштэ́йн, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wspornik

м. буд. кранштэйн;

wspornik mocujący — кранштэйн умацавання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да запора ​1. Запорная ручка. Запорны кранштэйн. Запорнае прыстасаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)