кпі́ць, кплю, кпіш, кпіць; кпім, кпіце́, кпяць; незак., з каго-чаго і без дап.

Строіць кпіны, насміхацца.

Нельга к. з чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кпі́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кплю́ кпі́м
2-я ас. кпі́ш кпіце́
3-я ас. кпі́ць кпя́ць
Прошлы час
м. кпі́ў кпі́лі
ж. кпі́ла
н. кпі́ла
Загадны лад
2-я ас. кпі́ кпі́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кпіць (з каго, чаго) несов. насмеха́ться (над кем, чем), издева́ться (над кем, чем), зло шути́ть (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кпіць, кплю, кпіш, кпіць; незак., з каго-чаго і без дап.

Строіць кпіны, насміхацца. Першыя дні толькі і гутаркі было, што пра Валянціну. Адны гаварылі, што яна прыветлівая, такая стройная, прыгожая, чарнявая, другія злосна кпілі, што худая і Шаманскі прывёз яе, каб адкарміць на калгасным хлебе. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кпіць spótten vi (з каго-н., чаго-н. über A), verspótten vt; bespötteln vt (пасмейвацца); verhöhnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кпіць ’насміхацца’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Мядзв., Гарэц., Мал., Грыг., Яруш., КЭС, лаг., Бяльк., Сержп. Грам., Булг.). Укр. кпити ’тс’. Запазычанне з польск. kpić, якое да kiep (Слаўскі, 3, 41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паке́пліваць, -аю, -аеш, -ае; незак., з каго-чаго (разм.).

Кпіць, дабрадушна насміхацца.

П. з цыбатага хлопца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папакпі́ць, ‑кплю, ‑кпіш, ‑кпіць; зак., з каго-чаго.

Разм. Кпіць доўга, неаднаразова. Пасля гэтага здарэння ну і папажартавалі, папакпілі з дзядзькі вясковыя веселуны! Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кпіць, ‑кплю, ‑кпіш, ‑кпіць; зак.

Разм. Высмеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gibe​2 [dʒaɪb] v. (at) кпіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)