Ко́ўбава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́ўбава
Р. Ко́ўбава
Д. Ко́ўбаву
В. Ко́ўбава
Т. Ко́ўбавам
М. Ко́ўбаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Коўбава (в., Кіраўскі р-н) 11/41

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)