Ко́ўбава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ко́ўбава
Р. Ко́ўбава
Д. Ко́ўбаву
В. Ко́ўбава
Т. Ко́ўбавам
М. Ко́ўбаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)