коря́вый

1. кара́вы; (шероховатый) шурпа́ты; (некрасивый) нязгра́бны;

2. (изрытый оспой) рабы́, васпава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́вы

1. гря́зный, заскору́злый (от грязи);

~вая ану́ча — гря́зная тря́пка;

2. (узловатый, негладкий) коря́вый;

к. ствол дрэ́вакоря́вый ствол де́рева;

3. перен. (неискусный, неумелый) коря́вый;

~выя фра́зы — коря́вые фра́зы;

к. по́чырккоря́вый по́черк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няўда́лы

1. (неуспешный) неуда́чный;

н. дзень — неуда́чный день;

2. (неподходящий) неуда́чный;

н. вы́раз — неуда́чное выраже́ние;

3. (неискусный) коря́вый; нескла́дный;

н. по́чырккоря́вый (нескла́дный) по́черк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

коря́вость кара́васць, -ці ж.; шурпа́тасць, -ці; нязгра́бнасць, -ці ж.; см. коря́вый 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кара́вы ’брудны’ (Шат., Касп., Сл. паўн.-зах., Мат. АС, Янк. III), укр. коравий ’закарузлы, закарэлы’, рус. корявый ’тс’, чэш. koravý ’зацвярдзелы’, славац. koravi ’закарузлы’, балг. кораб ’цвёрды’, серб.-харв. ко̀раб ’цвёрды, закарузлы’ узыходзяць да прасл. koravъ, якое да kora (Трубачоў, Эт. сл., 11, 51).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нязгра́бны

1. уро́дливый, некраси́вый, неуклю́жий; нескла́дный; (о вещах — ещё) аляпова́тый, неизя́щный, коря́вый;

2. (о движениях) нело́вкий, неуклю́жий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)