1.учым. Капацца ў чым‑н. рыхлым, сыпкім. Корпацца ў пяску. Корпацца ў градах.// Не спяшаючыся, разбірацца ў чым‑н., папраўляючы, наладжваючы. Корпацца ў прыёмніку. Корпацца ў фотаапараце. □ Капоты на дзвюх машынах былі падняты; нешта ладзячы, шафёры корпаліся ў маторах.Шахавец.// Шукаць, перабіраючы што‑н. Корпацца ў паперах. Корпацца ў чамадане. □ Салёнаў доўга корпаўся ў скрынцы — перабіраў шурупчыкі, маткі старога дроту, сапсаваныя ліхтарыкі — шукаў шкларэз.Даніленка.
2.перан. Рабіць што‑н. марудна, не спяшаючыся або няўмела. Пляменніца працавала на ферме, а маці Ліды, пастарэлая і зусім знядужаная, пакрысе корпалася каля дому.Кавалёў.— Дакуль вы будзеце корпацца... Не на вечарынку ж збіраецеся...Васілевіч.
3.перан. Вельмі дэталёва аналізаваць што‑н., абдумваць што‑н., разбірацца ў чым‑н. — І можа зусім не варта гэтак корпацца ў сваёй душы, займацца такім самааналізам.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ко́рпацца ’капацца, калупацца’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Жд. 3, Жыв. сл., Сцяшк., Мат. Гом.). Укр.корпати ’калупаць, павольна рабіць што-небудзь’. Параўн. бел.карпаць (гл.) у значэнні ’кепска шыць’ (Нас., 230). Апошняе звязана з рус.корпать ’зашываць адзенне, лапіць’ і іншымі славянскімі паралелямі: серб.-харв.кр́пати ’лапіць абутак і адзенне’, славен.kŕpati ’тс’, польск.karpać ’лапіць адзенне’, славац.krpať ’тс’. Прасл.kъrpati вытворны дзеяслоў ад kъrpa ’лапік’ (балг.кърпа ’анучка, лапік’, серб.-харв.кр̏па ’тс’, славен.kŕpa ’лапік’, серб.-харв.кр̏пље ’від абутку’, kŕplja ’тс’, чэш.krpec, славац.krpec, польск.kierpce ’тс’). З гэтым славянскім словам, якое збераглося толькі спарадычна, генетычна звязана вядомая балтыйская назва абутку: ст.-прус.kurpe, літ.kùrpė, лат.kur̄pe (Тапароў, K–L, 323–333). Цікава, што першасны дзеяслоў літ.kur̃pti мае значэнне ’кепска шыць, вязаць’.