ко́рмны, -ая, -ае.

Якога кормяць на забой; адкормлены.

Кормныя свінні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́рмны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́рмны ко́рмная ко́рмнае ко́рмныя
Р. ко́рмнага ко́рмнай
ко́рмнае		 ко́рмнага ко́рмных
Д. ко́рмнаму ко́рмнай ко́рмнаму ко́рмным
В. ко́рмны (неадуш.)
ко́рмнага (адуш.)		 ко́рмную ко́рмнае ко́рмныя (неадуш.)
ко́рмных (адуш.)
Т. ко́рмным ко́рмнай
ко́рмнаю		 ко́рмным ко́рмнымі
М. ко́рмным ко́рмнай ко́рмным ко́рмных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́рмны отко́рмленный; отка́рмливаемый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́рмны, ‑ая, ‑ае.

Якога кормяць на забой; адкормлены. Пад павеццю, разрыўшы яму, ляжаў кормны кабан. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ко́рмны ’якога кормяць на забой, адкормлены’ (ТСБМ, Шат., Бяльк., З нар. сл.). Гл. кормнік, корм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́рмленый прил. ко́рмны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́рмнік, ‑а, м.

Разм. Кормны кабан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отко́рмок обл. вы́кармак, -мка м.; (кабан и т. п.) ко́рмны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ко́рмнік ’кормны кабан’ (ТСБМ, ТС, З нар. сл., Шат., Нар. лекс., Жд. 2). Параўн. серб.-харв. кр̑мак ’кабан’, кр̑мача ’свіння’. Калі ўлічыць, што прыметнік кормны (гл.) таксама адносіцца да кабана, можна гаварыць яшчэ аб праславянскім семантычным пераходзе kъrmiti ’даваць ежу дзеля тлушчу’ > ’карміць кабана’. Параўн. корм (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tucznik

м. адкормак, кормнік, кормны кабан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)