ко́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ко́нта ко́нта
Р. ко́нта ко́нта
Д. ко́нта ко́нта
В. ко́нта ко́нта
Т. ко́нта ко́нта
М. ко́нта ко́нта

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́нта нескл., ср., фин. ко́нто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́нта

(іт. conto)

фін. рахунак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́нта

(іт. conto)

рахунак (у банку).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

а-ко́нта

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
а-ко́нта - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а-ко́нта

(іт. а conto = у рахунак)

камерц. у рахунак плацяжу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ло́ра-ко́нта

(іт. loro conto = іхні рахунак)

рахунак, адкрыты банкам свайму карэспандэнту для ўнясення сум, якія ідуць на яго карысць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

а-ко́нта

(іт. а conto = у рахунак)

плацёж, які ажыццяўляецца ў якасці папярэдняга разліку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

но́стра-ко́нта

(іт. nostro conto = наш рахунак)

рахунак, які банк мае ў іншым банку (партнёры па дагавору) для ўнясення бягучых сум.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ко́нто ко́нта нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)