ко́лішні, -яя, -яе.

Які быў, меў месца ў мінулым.

Колішнія сустрэчы з аднакласнікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́лішні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́лішні ко́лішняя ко́лішняе ко́лішнія
Р. ко́лішняга ко́лішняй
ко́лішняе		 ко́лішняга ко́лішніх
Д. ко́лішняму ко́лішняй ко́лішняму ко́лішнім
В. ко́лішні (неадуш.)
ко́лішняга (адуш.)		 ко́лішнюю ко́лішняе ко́лішнія (неадуш.)
ко́лішніх (адуш.)
Т. ко́лішнім ко́лішняй
ко́лішняю		 ко́лішнім ко́лішнімі
М. ко́лішнім ко́лішняй ко́лішнім ко́лішніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́лішні пре́жний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́лішні éhemalig, früher, vergángen, vórig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́лішні і калі́шні, ‑яя, ‑яе.

Які мае адносіны да мінулага, меў месца ў мінулым. Колішняе знаёмства. □ Над краем колішняй бядоты і галечы Жыццё, як сонца, не спыняе рух. Звонак. Цяпер не час той даўні і калішні, Не навіна машына ля двара. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калі́шні, -яя, -яе.

Тое, што і колішні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калі́шні, см. ко́лішні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калі́шні,

гл. колішні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

one-time

[ˈwʌntaɪm]

adj.

былы́; ко́лішні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

séinerzeitig

a ко́лішні, тагача́сны; той

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)