ко́кні
(англ. cockney)
1) зняважліва-насмешлівая мянушка прадстаўніка лонданскіх сярэдніх і ніжэйшых слаёў насельніцтва;
2) назва дыялекту, на якім гавораць прадстаўнікі ніжэйшых сацыяльных слаёў насельніцтва Лондана.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
cockney [ˈkɒkni] n.
1. ко́кні, карэ́нны жыха́р усхо́дняй ча́сткі Ло́ндана
2. ко́кні (сацыяльны лонданскі дыялект)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cockney
[ˈkɑ:kni]
n., pl. -neys
а) ко́кні (жы́хар усхо́дняй ча́сткі Лёндану)
б) дыяле́кт ко́кні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ко́кнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ко́кну |
ко́кнем |
| 2-я ас. |
ко́кнеш |
ко́кнеце |
| 3-я ас. |
ко́кне |
ко́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
ко́кнуў |
ко́кнулі |
| ж. |
ко́кнула |
| н. |
ко́кнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ко́кні |
ко́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ко́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)