ко́кні

(англ. cockney)

1) зняважліва-насмешлівая мянушка прадстаўніка лонданскіх сярэдніх і ніжэйшых слаёў насельніцтва;

2) назва дыялекту, на якім гавораць прадстаўнікі ніжэйшых сацыяльных слаёў насельніцтва Лондана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cockney [ˈkɒkni] n.

1. ко́кні, карэ́нны жыха́р усхо́дняй ча́сткі Ло́ндана

2. ко́кні (сацыяльны лонданскі дыялект)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cockney

[ˈkɑ:kni]

n., pl. -neys

а) ко́кні ы́хар усхо́дняй ча́сткі Лёндану)

б) дыяле́кт ко́кні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ко́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ко́кну ко́кнем
2-я ас. ко́кнеш ко́кнеце
3-я ас. ко́кне ко́кнуць
Прошлы час
м. ко́кнуў ко́кнулі
ж. ко́кнула
н. ко́кнула
Загадны лад
2-я ас. ко́кні ко́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ко́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)