ко́кнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
ко́кну | ко́кнем | |
ко́кнеш | ко́кнеце | |
ко́кне | ко́кнуць | |
Прошлы час | ||
ко́кнуў | ко́кнулі | |
ко́кнула | ||
ко́кнула | ||
Загадны лад | ||
ко́кні | ко́кніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ко́кнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)