ко́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ко́кну ко́кнем
2-я ас. ко́кнеш ко́кнеце
3-я ас. ко́кне ко́кнуць
Прошлы час
м. ко́кнуў ко́кнулі
ж. ко́кнула
н. ко́кнула
Загадны лад
2-я ас. ко́кні ко́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ко́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)