Verbum

анлайнавы слоўнік

ко́злы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	ко́злы
Р.	ко́злаў
Д.	ко́злам
В.	ко́злы
Т.	ко́зламі
М.	ко́злах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́злы, -аў.

1. Сядзенне для фурмана ў перадку экіпажа.

2. Падстаўка для пілавання дроў у выглядзе бруса на чатырох ножках, збітых крыж-накрыж.

Пілаваць дровы на козлах.

3. Спосаб састаўлення вінтовак.

Саставіць вінтоўкі ў к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́злы в разн. знач. ко́злы, -лаў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́злы, -лаў ед. нет

1. (приспособление, служащее подставкой) ко́злы;

2. (передок экипажа) ко́злы, облучо́к м.;

3. (способ составления ружей) ко́злы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́злы, ‑аў; адз. няма.

1. Сядзенне для фурмана ў перадку экіпажа. — У горад, бацька — сказала.. [Алаіза Пашкевіч] старому, што кляваў носам, седзячы на козлах. С. Александровіч.

2. Прыстасаванне для пілавання дроў у выглядзе бруса на чатырох ножках, збітых крыж-накрыж. Яшчэ з раніцы Еўдакім паклікаў Юрку на дрывотнік. Тут стаялі козлы, на іх ляжала навостраная піла. Курто. // Падстаўка такой формы для ўсякіх іншых мэт. Пад адным з .. [дубкоў] стаяў збіты наспех стол на козлах. Мележ. Большасць трактароў, уведзеных у майстэрню, ужо была разабрана: адзін стаяў на козлах, без матора і кабіны, побач ляжалі на падлозе гусеніцы. Хадкевіч.

3. Спосаб расстаноўкі вінтовак у адным месцы па 3–6 штук крыж-накрыж з апорай на прыклад, штыкамі ўверх. Саставіць вінтоўкі ў козлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́злы мн разм

1. (падстаўка) Gestéll n -(e)s, -e, Bock m; Sägebock m (для пілавання дроў);

2. вайск Gewéhrpyramide f -, -n;

паста́віць вінто́ўкі ў ко́злы die Gewéhre zusámmensetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

козлы

Том: 15, старонка: 183.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ко́злы ’азярод’ (Мат. Гом.), ’прыстасаванне для пілавання дроў’ (ТСБМ), ’апора ў выглядзе перакрыжаваных слупкоў’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. казёл ₂.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

trestle [ˈtresl]n. ко́злы; падмо́сткі, падпо́ркі;

a trestle for sawing ко́злы для пілава́ння дроў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

облучо́к м. ко́злы, -лаў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)