Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікназоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ко́зачкі | ||
| ко́зачкі | ко́зачак | |
| ко́зачцы | ко́зачкам | |
| ко́зачку | ко́зачак | |
| ко́зачкай ко́зачкаю |
ко́зачкамі | |
| ко́зачцы | ко́зачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каза́, -ы́,
1. Невялікая парнакапытная жвачная жывёліна (свойская, дзікая) сямейства пустарогіх; самка казла.
2. Двухметровая драўляная мерка ў форме разнятага цыркуля для абмервання зямельных участкаў (
3. Заплечныя насілкі для пераносу цэглы на будоўлі (
4. Беларускі калядны абрад.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шаўрэ́т
(
падробленая пад шаўро скура хромавага дублення, вырабленая са шкур авечак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Kítze
1) ко́цік, ко́тка
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тапу́ выкл. ’пра пачатак хадзьбы’, часцей падвойваецца тапу‑тапу: тапу́‑тапу́ і пайшоў (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)