ко́жа ску́ра, -ры ж.;

◊

ко́жа да ко́сти ску́ра ды ко́сці;

из ко́жи вон лезть са ску́ры ле́зці (вылу́звацца);

моро́з по ко́же маро́з па ску́ры;

ни ко́жи, ни ро́жи ні з ста́ну, ні з тва́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кожа

Том: 15, старонка: 172.

img/15/15-172_1002_Кожа.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ко́жа ’скура’ (Сл. паўн.-зах., Ян., ТС, Бяльк.). Укр. кожа, рус. кожа, ст.-рус. кожа ’тс’, ст.-слав. кожа, балг. кожа, макед. кожа, серб.-харв. ко̏жа, славен. kóža ’тс’, польск. koża, чэш. kuže, славац. koža, в.-луж. koža, н.-луж. koža, палаб. tʼuza ’тс’. Адна з найбольш надзейных этымалогій увогуле: этымалогія Зубатага, AfslPh, 16, 396: koža < koz‑ja. Спачатку kozja (skora) ’казіная скура’. Аб іншых этымалогіях гл. Трубачоў, Эт. сл., 12, 36. Параўн. таксама апошнюю спробу тлумачэння Борысь ЗФЛ, 25, 1, 169–170.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гадзю́чы гадю́чий;

~чая ску́ра — гадю́чья ко́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэкставіні́т, -ту м. (искусственная кожа) текстовини́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́йка​II (кожа) ла́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

текстовини́т (искусственная кожа) тэкставіні́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубяны́ жёсткий; твёрдый;

~на́я ску́ра — жёсткая ко́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хром​II (кожа) хром, род. хро́му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опо́ек м. (шкура, выделанная кожа) апо́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)