назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ко́брына | |
| Ко́брыну | |
| Ко́брынам | |
| Ко́брыне |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ко́брына | |
| Ко́брыну | |
| Ко́брынам | |
| Ко́брыне |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ко́брин
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Kobryń
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Лыпчы́ця ’расліна з сямейства павітухавых, якая паразітуе на льне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
БО́НА,
меліярацыйны канал у Беларусі, у Маларыцкім і Кобрынскім р-нах Брэсцкай
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕРХАЛЕ́ССЕ,
вёска ў Навасёлкаўскім
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БУ́ХАВІЧЫ,
вёска ў Беларусі, у Кобрынскім р-не Брэсцкай
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)