кно́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кно́т кнаты́
Р. кно́та кнато́ў
Д. кно́ту кната́м
В. кно́т кнаты́
Т. кно́там кната́мі
М. кно́це кната́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кнот, -а, М кно́це, мн. кнаты́, -о́ў, м.

Спецыяльная стужка або шнурок, якія служаць для гарэння ў газавай лямпе, свечцы і пад.

|| прым. кно́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кнот м. фити́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кнот, ‑а, М кноце; мн. кнаты, ‑оў; м.

Спецыяльная стужка або скручаная ніць, якая служыць для гарэння ў газавай лямпе, свечцы і пад. Нехта падняўся і падкруціў кнот у лямпе. Кавалёў. // Шнур для перадачы агню на адлегласць (пры падпальванні, узрыванні чаго‑н.). «Хлопцы! Трымайцеся моцна, браточкі! Кнот запалілі, паклалі мы ў бочку!..». Дубоўка.

[Ням. Knoten — вузел.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кнот м Docht m -es, -e (у свечкі, лямпы); Lúnte f -, -n, Zündschnur f -, -schnüre (снарада)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кнот

(польск. knot, ад с.-в.-ням. knote)

спецыяльная стужка для гарэння ў газавай лямпе, газніцы, свечцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Кнот ’спецыяльная стужка або скручаная ніць, якая служыць для гарэння ў газавай лямпе, свечцы’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг., Нік., Няч., Бяльк., Нік. Очерки, Гарэц., Грыг., Мат. АС). Укр. гніт, рус. кнот праз польск. knot запазычанне з с.-в.-ням. knote ’вузел’ (Слаўскі, 2, 288).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нагарэ́лы, -ая, -ае.

На якім утварыўся нагар.

Н. кнот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

taper​1 [ˈteɪpə] n. кнот

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фити́ль кнот, род. кно́та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)