Кмі́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Кмі́ты |
| Р. |
Кмі́т
Кмі́таў |
| Д. |
Кмі́там |
| В. |
Кмі́ты |
| Т. |
Кмі́тамі |
| М. |
Кмі́тах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
БУ́ЙВІД,
кіраўнік сял. паўстання ў ВКЛ у 1544—45. Сяляне Укмергскай і Анікштайскай валасцей, незадаволеныя патрабаваннем вял. князя адправіць у Вільню дзякла (падатак), а таксама злоўжываннямі аканома Кміты, напалі на атрад велікакняжацкага прадстаўніка Ката. Неўзабаве атраду вял. князя ўдалося ўзяць буйвіда ў палон, але хваляванні працягваліся.
т. 3, с. 320
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)