клі́нч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клі́нч клі́нчы
Р. клі́нча клі́нчаў
Д. клі́нчу клі́нчам
В. клі́нч клі́нчы
Т. клі́нчам клі́нчамі
М. клі́нчы клі́нчах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клінч

(англ. clinch = заціск)

узаемнае захопліванне баксёраў у працэсе бою, што з’яўляецца парушэннем правіл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

клінч

(англ. clinch = заціск)

узаемнае захопліванне баксёраў у працэсе бою, што з’яўляецца парушэннем правіл.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

clinch [klɪntʃ] v.

1. канчатко́ва выраша́ць, дамаўля́цца; дабіва́цца;

clinch a deal заключы́ць здзе́лку

2. sport увайсці́ ў клінч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clinch

[klɪntʃ]

1.

v.t.

1) заклёпваць; заціска́ць, сьціска́ць; зьвя́зваць

2) канчатко́ва выраша́ць, дамаўля́цца

to clinch a bargain — старгава́цца

to clinch the matter — вы́рашыць спра́ву

2.

n.

1) за́ціск -у m.; заклёпка f.

2) абды́м -у m.; захва́т, клінч -у m. (у бо́ксе)

3) выраша́льнае зала́джаньне n.; пацьве́рджаньне, падмацава́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)