кліку́ша, -ы, мн. -ы, -ку́ш, ж.

Жанчына, хворая на клікунства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кліку́ша

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кліку́ша кліку́шы
Р. кліку́шы кліку́ш
Д. кліку́шы кліку́шам
В. кліку́шу кліку́ш
Т. кліку́шай
кліку́шаю		 кліку́шамі
М. кліку́шы кліку́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кліку́ша ж. клику́ша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кліку́ша, ‑ы, ж.

Нервовахворая жанчына, істэрычныя прыпадкі якой суправаджаюцца рэзкімі крыкамі, вішчаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кліќуша ’нервовахворая жанчына, істэрычныя прыпадкі якой суправаджаюцца рэзкімі крыкамі, вішчаннем’ (ТСБМ). Да клікаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кліку́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кліку́ш кліку́шы
Р. кліку́ша кліку́шаў
Д. кліку́шу кліку́шам
В. кліку́ша кліку́шаў
Т. кліку́шам кліку́шамі
М. кліку́шы кліку́шах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клику́ша в разн. знач. кліку́ша, -шы м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Клігуніха ’жанчына, якая ўсё стогне’ (Жд. 3). Да клікуш- хау якое ў сваю чаргу ад клікун. Параўн. рус. кликун ’нервовахворы чалавек’, кликунья ’клікуша’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

opętany

opętan|y

1. ашалелы, зваряцелы;

jak ~y — як ашалелы;

2. апантаны; апанаваны;

~y jedną tylko myślą — апантаны толькі адной думкаю;

kobieta ~a — клікуша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)