клёпка² гл. кляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клё́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. клё́пка клё́пкі
Р. клё́пкі клё́пак
Д. клё́пцы клё́пкам
В. клё́пку клё́пкі
Т. клё́пкай
клё́пкаю		 клё́пкамі
М. клё́пцы клё́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клёпка¹, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Кожная асобная дошчачка для бакавых сценак бочкі і пад.

Клёпкі ў бочцы рассохліся.

◊

Клёпкі ў галаве не хапае (не стае) (разм., пагард.) — пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека.

|| прым. клёпачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клёпка I ж. (бочарная) клёпка;

◊ ~кі ў галаве́ не хапа́е — клёпки в голове́ не хвата́ет

клёпка II ж., тех. (действие) клёпка, клепа́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клёпка​II (бочарная и т. п.) клёпка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клёпка​I ж., техн. клёпка, -кі ж.; (только действие) кляпа́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Клёпка 2/122, 123; 6/338

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

клёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. кляпаць. Ручная клёпка. Клёпка катлоў.

2. Р мн. ‑пак. Кожная асобная дошчачка, з якіх складаюць бочку, дзежку, кадушку і пад. Стары Гарась, як і помніць Даша, заўсёды стругаў пад паветкай клёпкі, гулка грымеў на ўсе суседскія двары вочкамі і кубламі, наганяючы на іх то лазовыя, то арэхавыя абручы. Ракітны. Дзежка грымнулася аб зледзянелую сцежку, клёпкі са звонам рассыпаліся ва ўсе бакі. Дуброўскі.

•••

Клёпкі ў галаве не хапае (не стае) гл. хапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клёпка

т. 8, с. 336

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

клёпка ж.

1. тэх. Níetung f -, -en, Verníeten n -s;

2. (бандарная) Dáube f -, -n; Dáubenholz n -es, -hölzer;

◊

у яго́ (ў галаве́) клёпкі не стае́ разм. ≅ bei ihm ist éine Schráube lócker

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)