клы́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. клы́чыцца клы́чацца
Прошлы час
м. клы́чыўся клы́чыліся
ж. клы́чылася
н. клы́чылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клы́чыцца несов., разг. мя́ться; ко́мкаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Клы́чыцца ’прарастаць’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. клык 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)